De zonne-energiebron

Een deel van de energie die de zon uitstraalt rond het bereikt het oppervlak van de aarde. Deze energie komt aan ons hoofdzakelijk in de vorm van elektromagnetische golven als die gebruikt in radio of televisieuitzendingen, maar kortere golflengten. Deze straling bestaat uit een overlapping van de golven waarvan de lengte tussen de 0,25 micron (1 micron = 0,001 mm = 1 um) en 4 micron. Die gebruikt in de radiobereik van 1 meter tot een paar kilometer. Dat is, hoe korter de golflengte, hoe groter de energie in verband met de Golf; Vandaar het gevaar van ultraviolette stralen en andere kortere golven zoals röntgenstralen.

De dichtheid van zonnestraling net buiten de aarde & #39; s sfeer is 1353 W per vierkante meter van een oppervlak loodrecht op de zon & #39; s stralen. Deze waarde staat bekend als de zonne-constante; maar het varieert van +/-4%, afhankelijk van de tijd van het jaar (seizoenen).

De sfeer verdwijnt een deel van de zonne-energie die afkomstig is van de zon:

Door Moleculaire diffusie (vooral voor ultraviolette straling).

Door een diffuse reflectie op aërosolen (stof, kleine druppels, enz.).

Door gas absorptie.

Hoe lager de zon aan de horizon, hoe groter de laag van de lucht de stralen moeten kruisen en de minder energie die de grond bereikt.

Wanneer de hoek gevormd door het horizontale vlak van de plaats met de zon & #39; s stralen wordt minder dan 15 娼?, is het nutteloos om te pretenderen om deze stralen te vangen. De dikte van de lucht die moet passeren absorbeert bijna alle energie.

De verschillende acties van de atmosfeer te elimineren het grootste deel van de zonne-energie, met name in de ultraviolette en infrarood domein.